Η  προέλευση του ονόματος της Αργιθέας δεν έχει σαφείς καταβολές και οι εικασίες είναι πολλές, με επικρατέστερη ότι προέρχεται από τις λέξεις «αργός» και «θέα» (μεγάλη θέα, απέρναντη, λευκή). Η γλώσσα της περιοχής σε συντριπτικό ποσοστό έχει μείνει «καθαρή» μέσα στους αιώνες, κυρίως λόγω του ορεινού και δύσβατου εδάφους της, που αποτελούσε εμπόδιο των κατακτητών στις διάφορες φάσεις του παρελθόντος.

Μακραίωνη είναι η ιστορία της περιοχής, με την παρουσία και την κατοίκησή της να αποδεικνύεται από ευρήματα ότι είναι συνεχής από τη νεολιθική εποχή. 

Η ιστορία της συνεχίζει στους βυζαντινούς χρόνους, όπου γνωστή είναι η στάση των Αγραφιωτών στο ζήτημα της Εικονομαχίας και μετέπειτα και συμβαδίζει με αυτή των Αγράφων.

Στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στην περιοχή είχαν την έδρα τους Κλέφτες και Αρματολοί, με πιο γνωστούς τον Κατσαντώνη, τον Καραϊσκάκη, τον Μπουκουβάλα. Η Αργιθέα απελευθερώθηκε από τους Τούρκους μαζί με την υπόλοιπη Θεσσαλία το 1881.

Τέλος, στη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής εγκαταστάθηκε στο Πετρίλο η κυβέρνηση της Ελεύθερης Ελλάδας.

Στους ιστορικούς χρόνους, εδώ κατοικούσαν οι Αθαμάνες, ελληνικό φύλο, απόγονοι του Αθάμαντα, βασιλιά της Βοιωτίας και γαμπρού του Κάδμου. Η Αθαμανία άκμασε κατά τους ελληνιστικούς χρόνους (4ος1ος π.Χ. αιώνας). Αρχαίοι οικισμοί έχουν εντοπισθεί στις περιοχές των χωριών Βραγκιανά, Πετρίλο, Βλάσι, Ελληνικά (Μαρτέτζικο), Καρυά (Τριζόλο), Πετρωτό (Λιάσκοβο), Καταφύλλι και αλλού.

Στην περιοχή Θερινού – Αργιθέας, στη θέση «Έλληνικά», βρίσκεται ίσως ο πιο αξιόλογος αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος ταυτίζεται από αρκετούς ιστορικούς και περιηγητές με την αρχαία Αργιθέα.